муҳит

[محيط]

а

1. иҳотакунанда, дарбаргиранда, фарогиранда

2. атроф, гирду пеш

3. шароит; муҳити зист табиат ва шароите, ки одам дар он зиндагӣ мекунад

4. кит. уқёнус; баҳри бузург; баҳри муҳит уқёнус